Magazyn9c: października 2018

piątek, 26 października 2018

Zyczenia obfitego grzybobrania

niedziela, 21 października 2018

20 PREZENTACJE Leszno 208 "Ziarrnko prawdy" Wernisaż wystawy 20.10.2018r. Ratusz w Lesznie.

czwartek, 18 października 2018

Biedronkowa jesienna eksterminacja

Po pierwsze i ostatnie, liczba dwa pojawia się w tej opowieści anegdotycznej jako określająca liczby istotnych zjawisk. Już nie jeden, czy trzy, ale też nie Trójca Święta, czy siedem i nie daj Boże sześć. Za drugim podejściem wszystko się zdarzyło. Zwycięski okrzyk "śmierć" padł jak w słynnym filmie “Władca Pierścieni” gdy moralnie wyżej strona- ludzka krzyczała na stoku góry pod murami miasta przed bitwą z prymitywnymi i tylko instynktownymi Orkami to jedno słowo. Niezapomniane to przeżycie, ale podparte istnieniem we mnie sumy archetypów psychicznych: wiedzy, intuicji I spostrzegania. O empatii nie wspomnę.

Drugi raz podchodziłem do inwazji uroczych, idealizowanych I personikowanych biedronek pojawiających się tu u mnie na wsi: drugi raz dzisiaj i drugi w historii 10 letniego tu pobytu. A dziś właśnie po fali zwiątpienia i po stwierdzeniu że elektroluks który w kolorze niebieskim zalegał podłogę w schowku przez wyrzuceniem niechcianym zwłaszcza że jestem człowiekiem: “chomikiem” i tą no... “sową” ,nie działał za mocno- no słabo wciągał.

Drugi raz! Ale się zawziąłem, i nie zważając przy tym na nakazy z empatii w sumie się biorące o ochronie życia wszelakiego- ale nie w wymiarze naiwnym postmodernistycznym, tylko od biblijnym czy od buddyjskim. Wiadomo istnieje “waga empatii”, ale nie tylko w bajkowym I infantylnym wymiarze. A słynąłem z tego przed samym sobą, że zawsze muchy ratowałem przez spłynięciem w zlewie z potokiem wody od naczyniowej, czy właśnie biedronki przed upadkiem zupełnym, ale geometrycznym i nawet robaszki gnojne urocze w wizualności połyskliwych odwłoków (z nieba do obornika- co za upadek). Wyczyściłem i udrożniłem ten elektroluks i zaczęła się inwazja i eskterminacja, co do wędrujących dla nas bezsensownie- za celem tam i z powrotem- czerwonych punkcików na ścianie. I nawet mi nie przemknął obraz mnie samego w trumnie z biedronkami po mnie łażącymi, co by się stało, gdyby się rozpleniły do końca i ekstremalnie u mnie w pokoju zamkniętym może szczelnie, gdzie czytuję różne pisma,, tylko raczej wspomnienie moich fascynacji buddyzmem i reinkarnacją według której zbrodniarze cofają się w szeregu żywotów do zwierzęcego w następnym czasowo- na przykład właśnie do owadziego. Macie za swoje eeee... Marzeno, Macieju, Kaligilo, Dzingis Chanie, Hitlerze, Stalinie, Leninie, Markizie de Sade którego książki czytałem z lekką fascynacja i obrzydzeniem- onegdaj i macie innego gatunku psychopatyczna hołoto. Niech żyje empatia w sprzecznych warunkach żywota powiedziałem do siebie na końcu procesu I poszedłem wyrzucić pojemnik z elektrouksa na śmieci , ale tak, aby resztki przeżyłe robactwa mogły wyjść na wolność.

środa, 17 października 2018

Projekt rozety, papier, 30x30 cm.

Tycjan "Wenus z Urbino" olej na płótnie, 1538r. 119x 169 cm, Uffizi, Florencja, Włochy

Giorgione "Spiąca Wenus", olej na płótnie, 1509 r., 108,5x 175 cm, Galeria Narodowa Drezno.

Giorgione "Spiąca Wenus",

Temat uniwersalny- akt kobiecy, Giorgione jako pierwszy określił w tej postaci, tak śpiącej pięknej kobiety, i to w otoczeniu odrealnionym i idealizowanym, na wzór renesansowego sposobu przedstawiania przestrzeni. Odrealniona to scena, bowiem kto z nas śpi w naturalnym otoczeniu, w takiej draperii ustawionej na podłożu ziemi? Idealizowana, bo pejzaż przedstawiony jest tu nienaturalnie piękny- uporządkowany.
Przedstawienie starożytnej bogini miłości Wenus- w tym ujęciu jak i omawianym wcześniej ujęciu Tycjana przyobleka się w takie właśnie otoczenie współczesne autorowi i takie ułożenie ciała gdy kobieta przysłania sobie przyrodzenie., z gestem na owe czasy szokującym, a dzisiaj tylko rozczulającym,
W obu przypadkach to malarstwo światłocienia z kolorem stonowanym światłem ciepłym, żółtym, jakby zachodzącego słońca. Czy ten charakter światła mógł mieć w zamierzeniach autorów wyraz symboliczny, tak jak symboliczny i pełen wymowy może być rytm spiralny, czy różne postaci przedmiotów będących zatem atrybutami? Oczywiście że tak.
Pięknie i niepowtarzalnie namalowana to postać z zamkniętymi oczami i pełna spokoju. Jeszcze nie nastąpił mroczy czas baroku, z tylnymi planami ciemnym, ze skrótami perspektywicznymi czy z ruchem pozornym wydobytym na przykład skosami, lub gestem postaci.
A materia malarska w tej pracy jest niepowtarzalna, bo wydobyta malowaniem olejnym- laserunkowo impastowym. A kompozycja wyrafinowana, a plany ustawione czyli zróżnicowane. Zastosowana w tym akcie dwuznaczność nie narzucająca się od razu, polega na erotyzmie, jako połączeniu pięknego powabnego ciała z uduchowieniem i wyrazem nieobecności, może być następstwem wnikliwego oglądu polegającego na analizie do nowej syntezy.
Odbiór tej pracy rozpościera się od zachwytu do zdumienia uniwersalnością i nieprzemijającym charakterem tych wszystkich renesansowych wielkich przedstawień, które pozostały po wielkich artystach potrafiących w jedno połączyć wiele wymiarów do rozstrzygnięcia po to by wykrystalizować arcydzieła.