Yasumasa Morimura "Portret" 1989-1990 r. 2,2x3m, "History of Modern Art." H. H. Arnason, PEARSON NY,Unversity.

Yasumasa Morimura "Portret" 1989-1990 r., fotografia

To ostatnia interpretacja znanego motywu ponadczasowego, a zaczynającego się od przedstawienia aktu "Spiąca Wenus" w wykonaniu Giorgione. To wersja współczesna, postmodernistyczna, a więc tu zawierająca ironię i charakter cytatu, a przecież nie dekomponująca . To również przedstawienie jako żywy obraz, a jednak zmienione w stosunku do "Olimpii" Maneta. Przeładowane, orientalne, żartobliwe, eklektyczne. Z pierwowzoru pozostały udrapowanie, gest postaci razem z wyrazem psychologicznym i zarys kompozycji. Jakoś się to mieści jako całość zabiegów w koncepcji współcześnie modernistycznej zakładającej ideowo wymianę kultur świata Nic nowego i twórczego jednak w warstwie Formy, tak jak nic specjalnie twórczego nie dała sztuka nowoczesna w epoce schyłku.