Tycjan, 1584 r. „Cesarz Karol  I V we fotelu „ olej na płótnie, 205 x122 cm, Stara Pinakoteka, Monachium

 Tycjan,  „Cesarz Karol  IV we fotelu „

To malarstwo koloru. To znaczy że autor programowo malował sytuacje z natury, naturę poprawiając bo i to odpowiadało czasom po renesansowym a do tego nie wybierał czysto światłocieniowego ujęcia w rzeczywistej przestrzeni, ale tę gdy kolor się akcentował  a do tego był wydobywany przez łagodne światło. Akcentem w tej pracy jest jednak nie tylko czerń z czerwienią dywanu czy kontrast między czernią ubioru a światłem z tył  ale głowa postaci namalowana najbliżej okna. Ona jest akcentem głównym i przez to postać staje się istotna, ważna. Postać we wnętrzu w pozie dostojeństwa mimo tego że na siedząco jest umieszczona względem sprzętów w otoczeniu tak, że kompozycja układa sie po literze L. To popularna w czasie baroku kompozycja stosowana rownież w malarstwie niderlandzkim. Malowanie laserunkowo- impastowe razem z zastosowaną optyczną szarością nie wyczerpuje zastosowanych zabiegów  Formy mających nadać niepowtarzalny wyraz całości.