Hans Holbein młodszy "Portret Nicolasa Kratzera"
Ten XVI wieczny obraz łączy w jedno wiele cech malarstwa charakterystycznych dla tamtych renesansowych czasów ze specyfiką obszarów w których występowały. Osobliwe ale też ujednolicone rozwiązania.
Niderlandzkie zamiłowanie do szczegółów łączy się w tej pracy z przedstawieniem kolorem. Ale nie stonowanym, tak jak u Halsa na przykład, czy kontrastowym jak u późniejszego Tycjana, tylko z bliskim gradacjom waloru od ciemnej żółci - brązu do żółci jasnej świetlistej i bieli w kontraście z czernią. Szlachetna zwyczajność charakterystyczna dla niderlandzkiego malarstwa która dała pełnię zupełną w malarstwie Rembrandta tu w tym obrazie astronoma- naukowca przy pracy i o wysokim statusie społecznym, dotyczy chwili ni to ponadczasowej jako takiej, ni to poetyckiej zadumy nad światem lub losem. Leżące przyrządy i te na półce czy ścianie tworzą rodzaj teatru rekwizytu. Kontrastująca najbardziej z czernią biel "kólnierzyka" odpowiada na istnienie kartki papieru z zapisanymi zdaniami wiedzy.
To z jednej strony obraz misternie wykonany w technice laserunkowo impastowej i z typowym dla niektórych słynnych obrazów tego wielkiego artysty sposobem przedstawiania portretowanych lekko z boku ale i z bliska, a z drugiej to nie powtarzalne przedstawienie uniwersalne kolejnego wielkiego Mistrza. Tego od słynnego obrazu "Ambasadorowie"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz